ការចងចាំរបស់ខ្ញុំ(អាយុ៦ឆ្នាំកន្លះ+)អំពីជីវិតក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម១៩៧៥-១៩៧៩ (19)

ឈីជួយសង្រ្គោះជីវិតខ្ញុំ

ខ្ញុំឧស្សាហ៌ដើរលេងជាមួយឈី(អ្នកជិតខាងនិងពួកម៉ាក)ពេលណាទំនេរ។ជួនកាលយើងចេញទៅលេងជាមួយក្មេងៗឯទៀត។ប៉ុន្តែជាញឹមញាប់ យើងនំាគ្នាដឹកក្របីទៅវាលស្រែហើយប្រសិនជាចំពេលថ្ងៃរសៀល យើងក៏នាំក្របីទៅងូតទឹក។នោះហើយជាឱកាសដែលយើងអាចដើររកចាប់កង្កែបអាចម៍គោ ខ្យង ឬកណ្ដូបយកមកដុតហូបនៅវាលស្រែ ហើយក៏ជាឱកាសដែលឈីបានជក់បារីស្លឹកសង្កែ។គាត់ឧស្សាហ៍ជក់បារី ព្រោះតែញៀនប៉ុន្តែមិនមានទេថ្នាំជក់ ដូច្នេះឈីដើរសុំតែគេឯងហើយជួនកាលក៏សុំខ្ញុំទៀត ព្រោះផ្ទះខ្ញុំមានដាំដើមថ្នាំជក់គឺប៉ាជាអ្នកដាំសម្រាប់ជក់ខ្លួនឯង។ប៉ុន្តែនោះជាថ្នាំជក់ខ្លាំង(ថ្នាំជក់ខ្មែរ)ដែលឈីមិនចូលចិត្តទេ គឺគាត់ចូលចិត្តជក់ថ្នាំកាតាប។ផ្ទះខ្ញុំក៏មានថ្នាំជក់កាតាបខ្លះដែរ ប៉ុន្តែប៉ាមិនបានដាំថ្នាំជក់កាតាបទេ ។ថ្នាំជក់កាតាបដែលផ្ទះយើងមានខ្លះនោះជាថ្នាំជក់របស់និងដែលគាត់យកមកទុកជក់ខ្លួនឯង។ថ្ងៃមួយ ក្នុងរដូវវស្សាឆ្នាំ១៩៧៨ យើងនាំគ្នាចេញទៅលេងកូនគោលជាមួយក្មេងៗដទៃទៀតនៅទីធ្លាខាងក្រោយសាលារៀន ខ្ញុំបានយកថ្នាំកាតាបមួយក្ដាប់មកអោយឈីទុកជក់។ភ្លៀងទើបតែបានធ្លាក់មកពី-បីថ្ងៃមុន ទើបបានជាថ្ងៃនោះ អូរមានទឹកហូរពេញ ។យើងដើរកាត់វាលស្រែផុតរួចហើយក៏មកដល់អូរមួយមានទឹកហូរពេញ ពួកយើងត្រូវតែឆ្លងកាត់អូរ។ឈីនិងក្មេងៗឯនាំគ្នាដើរឆ្លងកាត់អូរខាងមុខខ្ញុំ ៗនៅខាងក្រោយ មើលពួកគេទៅមុខលឿន ហើយទឹកកាន់តែជ្រៅទៅៗ ។ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែស្មានថាពុំលិចក្បាលទេ ដោយគិតតែក្នុងចិត្តថាពួកគេដើរក្នុងទឹក ។មិនអញ្ចឹងឯណា តាមពិតពួកគេកំពុងហែលទេ ។ចំណេកខ្ញុំចេះតែដើរទៅមុខតាមពួកគេរហូតទាល់តែដល់ទឹកជ្រៅលិចក្បាល ក៏លង់ទឹក គឺលិចងើបផឹកទឹកលិចងើបផឹកទឹក ចង់ឆ្អែត ហើយស្រែកដង្ហើយហៅឈីអោយជួយ។ឈីឮខ្ញុំល្វើយៗក៏ងាកក្រោយឃើញខ្ញុំកំពង់លង់ទឹក ឈឺក៏ហែលតំរង់ឆ្ពោះមកខ្ញុំយ៉ាងលឿន ហើយពេលជិតមកដល់ខ្ញុំក៏អោនក្បាលចូលប្រឡោះភ្លៅខ្ញុំទាំងពីរងើបឡើងដើរមកច្រាំងវិញ។ខ្ញុំពេលនោះស្រែកយំ ហើយប្រាប់ទៅឈីថាទៅត្រើយខាងមុខនោះ ដោយលើកដៃចង្អុល។ ក្នុងគ្រានោះគម្រោងការរបស់យើងក៏ខូចអស់ ហើយយើងក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។កុំតែបានឈីជួយសង្រ្គោះទាន់ពេលវេលា កុំអីខ្ញុំត្រូវផុតជីវិតក្នុងថ្ងៃនោះហើយ។ល្ងាចថ្ងៃនោះក្រោយពីបានហូបបាយរួចហើយ ខ្ញុំដូចជាបានដឹងថាម៉ាក់មានគេប្រាប់ថាអាឌីលង់ទឹកប៊ីសស្លាប់។ខ្ញុំក៏ត្រូវបានម៉ាក់ស្ដីបន្ទោសហើយប្រាប់អោយប្រយ័ត្នថ្ងៃក្រោយ។ពីរ-បីថ្ងៃក្រោយមក ខ្ញុំនឹកចង់ចេះហែលទឹកដូចក្មេងដទៃទៀតដែរក៏ទៅមើលគេរៀនហែលទឹករាក់ៗ ដោយយកដៃច្រត់ដីក្នុងទឹកហើយយកជើងវាយទឹកចុះឡើង។ខ្ញុំទំនងជាបានសាកធ្វើដូចគេយ៉ាងនេះម្ដងឬពីរដងដែរប៉ុន្តែដូចជាគ្មានហុចផលសោះ ក៏លែងចង់ ហើយដោយម្យ៉ាងទៀតខ្ញុំមិនសូវមានឱកាសច្រើនទេដើម្បីព្យាយាមរៀនហែលទឹកព្រោះការរៀនហែលទឹកត្រូវចំណាយពេលច្រើន។

ការចងចាំរបស់ខ្ញុំ(អាយុ៦ឆ្នាំកន្លះ+)អំពីជីវិតក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម១៩៧៥-១៩៧៩ (18)

គ្មានអ្វីត្រូវទន្ទឹងរង់ចាំទៀតទេនៅខាងមុខ មួយៗថ្ងៃថ្ងៃត្រូវតែធ្វើការ ធ្វើការហាលថ្ងៃ គឺការងារស្រែចំការ ជីកព្រែក ប្រឡាយ…។ត្រូវឈឺក៏ឈឺ គ្មានថ្នាំសង្កូវអ្វីព្យាបាលឡើយ ហើយត្រូវស្លាប់ក៏លឿនដែរព្រោះតែការងារធ្ងន់ក្រោមកំដៅថ្ងៃ ធ្វើអោយបាក់កំលំាង ហើយបរិភោគអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់។ខ្មែរក្រហមបង្ខំប្រជាជនខ្មែរអោយធ្វើការងារស្រែចម្ការ ជីកព្រែក ប្រឡាយ…រាល់ថ្ងៃសឹងតែគ្មានថ្ងៃណាបានឈប់សម្រាកឡើយ ហើយចំពោះអ្នកចេះដឹង ដូចជាគ្រូ និស្សិត បវញ្ញវន្ត …វាមិនអោយរស់នៅជុំគ្នាទេ គឺវាត្រូវតែបំបែកអោយនៅឆ្ងាយពីគ្នា ឬក៏វាយកទៅសម្លាប់ចោលម្ដងមួយៗក៏មាន។ជួនកាល វាដើរចាប់មនុស្សដែលវាមិនទុកចិត្តឬវាចាត់ទុកថាជាខ្មាំង យកមកផ្ដុំគ្នាបានច្រើនហើយ វាក៏នាំចេញទៅបាត់ ដូចដែលខ្ញុំបានឃើញជាចុងឆ្នាំ១៩៧៦ឬដើមឆ្នាំ១៩៧៧ គឺមនុស្សប្រុសចំនួនប្រហែល២០ឬ៣០នាក់ត្រូវវាចងបណ្ដើរជាខ្សែ ដូចជាបណ្ដើរសត្វគោ ដោយកុមារអាវខ្មៅដែលដៃមានកាន់រំពាត់ទុកវាយមនុស្សដែលវាចងហើយបណ្ដើរជាខ្សែនោះ។ខ្ញុំអត់ដឹងរឿងនោះជាអ្វីទេ ហើយក៏មិនហ៊ានទៅឈរក្បែរផ្លូវថ្នល់មើលពួកគេដែរ គឺបានត្រឹមតែលួចមើលពីបរិវេណផ្ទះតែប៉ុណ្ណោះ។ទោះជាខ្ញុំមិនដឹងនោះជារឿងអ្វីមែន ប៉ុន្តែគ្រាន់តែឃើញព្រឹត្តិការណ៏នោះ ខ្ញុំក៏តក់ស្លុតរួចទៅហើយ ហើយក៏ចេះនឹកគិតថាពួកលោកពូៗដែលក្មេងអាវខ្មៅចងវាយបណ្ដើរទៅតាមផ្លូវទាំងនោះ ទំនងណាស់ នឹងទៅកាន់វាលមរណៈ។

បងមុំរៀបការ

ប្រហែលក្នុងរដូវក្ដៅ១្នាំ១៩៧៧ តាមខ្ញុំចាំ មានចាស់ទុំចេញចូលមកផ្ទះខ្ញុំម្ដងឬពីរដើម្បីមកដណ្ដឹងបងមុំ។ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដឹងអ្វីទេ គ្រាន់តែឆ្ងល់ហើយមិនបានសួរម៉ាក់ឡើយ។មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ទំនងជាក្រោយរដូវច្រូតកាត់ហើយ ក៏ឮថាបងមុំនឹងរៀបការនៅឯសាលារៀនមួយជាប់នឹងថ្នល់នៅចំងាយប្រហែលជា១គ.មខាងជើងពីផ្ទះយើង។កូនក្រមុំអាយុ១៧ឆ្នាំនឹងរៀបការជាមួយកូនកំឡោះអាយុ១៩ឆ្នាំមានឈ្មោះថា លឹម សេន។ពួកគេរៀបការព្រមគ្នាជាមួយកូនក្រមុំកូនកំឡោះជាដទៃទៀតមានចំនួនប្រហែលជា៥០ឬ៦០នាក់។។គឺអង្គការខ្មែរក្រហមជាអ្នកចាត់ចែងពិធីអាពាហ៌ពិពាហ៌។កូនក្រមុំកូនកំឡោះពាក់អាវខ្មៅទាំងអស់គ្នាហើយអង្គុយជាគូៗត្រងស្ដាប់ឱវាទរបស់គេ។តាមពិតនោះមិនមែនជាពិធីរៀបអាពាហ៌ពិពាហ៌ទេ គឺជាការចាប់គូរៀបការដូចជាក្រោមការបង្ខិតបង្ខំពីអង្គការខ្មែរក្រហមដូច្នោះដែរ។យើងបានត្រឹមឈរមើលពួកគេរៀបការក្នុងថ្នាក់រៀនសិស្សតាមបង្អួចចំហរពីក្រៅរបងតែប៉ុណ្ណោះ។ប៉ុន្តែខ្ញុំខំសម្លឹងរកមើលបងមុំជាមួយកូនកម្លោះដែលនឹងត្រូវជាបងថ្លៃ ហើយខ្ញុំត្រូវហៅថា”និង ”។ខ្ញុំមិនចាំបានថាយើងនៅឈរមើលពួកគេរៀបការរហូតដល់ចប់ឬទេ ។ប៉ុន្តែប្រហែលជាក្រោយពិធីរៀបការតាមបែបរបបមហាលោតផ្លោះមហាអស្ចារ្យនេះរួចទៅ បងមុំប្រហែលជាទៅលេងផ្ទះខាងកូនកំឡោះដែលនៅភូមិក្រឡាមៀកជាប់នឹងភូមិតារាជនេះដែរ រួចហើយទើបនាំគ្នាមករស់នៅក្នុងផ្ទះជង្រុកស្រូវរបស់យើង។ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក និងក៏យកកូនឆ្កែខ្មៅមួយ(ឈ្មោល)មកចិញ្ចឹមនៅផ្ទះយើង ៗដាក់ឈ្មោះវាថាលុច។លុចមានមេរបស់វាសបុរពណ៍ខ្មៅដែរដែលជាឆ្កែចិញ្ចឹមនៅផ្ទះរបស់និងនៅក្រឡាមៀក ។ថ្ងៃមួយ ពេលលុចធំឡើងខ្ញុំទៅលេងផ្ទះនិង ហើយទៅអង្គុយកន្លែងមួយក្បែរគ្រែក្រោមម្លប់ដើមឈើមួយដើម ក៏បានឃើញឆ្កែខ្មៅមួយ មិនបានមើលមុខក៏ស្មានថាជាលុចក៏ទៅចាប់ប្រឡែងលេង ស្រាប់តែឆ្កែនោះគ្រហឹមដាក់រកខាំខ្ញុំៗគេចទាន់ រួចហើយក៏ដឹងភ្លាមថាមិនមែនជាលុចទេ គឺជាមេរបស់លុច ដែលមើលមួយភ្លែតក៏ច្រឡំតែម្ដង។ថ្ងៃមួយក្នុងរដូវក្ដៅឆ្នាំ១៩៧៧ និងនាំខ្ញុំនិងលុចទៅវាលស្រែខាងកើតក្រោយផ្ទះ ដើម្បីទៅរកចាប់កណ្ដុរមកធ្វើជាអាហារ។យើងរកមើលរូងកណ្ដុរ កាលរកឃើញហើយយើងគ្រាន់តែចាក់ទឹកចូលទៅ រួចចាំមើលកណ្ដុរវារត់ចេញមកនឹងអាល់អោយលុចដេញចាប់ជាការស្រេច។លុចជាឆ្កែមួយគួរអោយស្រឡាញ់ណាស់ វាចេះស្ដាប់ម្ចាស់ហៅវា។រាល់ពេលយើងញាំទៅញាំបាយហើយត្រឡប់មកពីរោងបាយវិញ វារង់ចាំយើងជាស្រេចព្រោះយើងតែប្រមូលបាយសល់ខ្លះៗពីរោងបាយយកមកអោយវាស៊ីនៅឯផ្ទះ។

ជីវប្រវតិ្តសង្ខេបរបស់លោកប៉ាខ្ញុំ(ថេន ប៉េង)

លោកប៉ាកើតនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៣៥នៅភូមិត្នោត ស្រុកកញ្ជៀច ខេត្តព្រៃវែង។លោកប៉ាមានឳពុកឈ្មោះកែវ ថេន និងម្ដាយឈ្មោះហ៊ាន មុជ។លោកប៉ាជាកូនទីពីរក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រីទាំងអស់ចំនួនប្រាំបីនាក់។លោកប៉ាជាកូនកសិករសុទ្ធសាធ។កាលនៅពីកុមារ លោកប៉ាបានទៅនៅវត្តត្នោតដើម្បីសិក្សារៀនសូត្រនិងបំរើព្រសង្ឃផង។លុះបានអាយុជាង១០ឆ្នាំ លោកប៉ាក៏បានទៅរៀននៅទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងឆ្នាំ១៩៤៨។នៅឆ្នាំ១៩៤៩ លោកប៉ាបានមករៀននៅថ្នាក់កុមារដ្ឋាននៃសាលាបឋមសិក្សាចាក់អង្រែ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។លុះដល់ឆ្នាំ១៩៥៤ លោកប៉ាក៏បានប្រឡងជាប់វិញ្ញាបនប័ត្របឋមសិក្សា(Certificat d’étude primaire complémentaire)ហើយបន្ទាប់មកលោកប៉ាបានប្រឡងចូលនៅថ្នាក់ទី៦នៃសាលាគរុវិជ្ជា ក្រុងភ្នំពេញ។នៅឆ្នាំ១៩៥៩ លោកប៉ាបានប្រឡងយកសញ្ញាប័ត្របញ្ចប់ការសិក្សា(diplôme de fin d’étude de formation des instituteurs)។រួចហើយ លោកប៉ាក៏បានធ្វើជាគ្រូបង្រៀននៅតាមបណ្ដាខេត្តមួយចំនួនរហូតមកគិតពីឆ្នាំ១៩៥៩ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ អស់រយៈពេល១៥ឆ្នាំ។នៅថ្ងៃទី៧ឧសភា១៩៦០ លោកប៉ាក៏បានរៀបអាពាហ៌ពិពាហ៌ ហើយមានកូន៦នាក់គឺកូនស្រី៤នាក់និងកូនប្រុស២នាក់(កូនប្រុសពៅ ស្លាប់នៅជំរំខៅអីដាងនៅថ្ងៃទី៣១ធ្នូ១៩៨៥)។ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩៧០-១៩៧៥ លោកប៉ាក៏បាននំាគ្រួសារមករស់នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ព្រោះតែប្រទេសខ្មែរយើងមានសង្រ្គាមជាមួយខ្មែរក្រហម។ប៉ុន្តែសូមជំរាបថានឹងមករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញក្នុងឆ្នាំ១៩៧០នោះ លោកប៉ាបានចូលបំរើការជាប៉ូលីស ហើយជាទាហានទៀតផងដែរព្រោះប្រទេសជាតិត្រូវការក្នុងកា់លៈទេសៈនោះ។លោកបានចូលច្បាំងនឹងយួនវៀតកុងក្នុងសមរភូមិមុខទៀតផងដោយគេអោយលោកប៉ាធ្វើជានាយទាហានត្រួតលើក្រុមទាហានចំនួនជាង១០នាក់។ក្នុងថ្ងៃមួយដែលលោកប៉ាចូលទៅច្បាំងនៅសមរភូមិមុខ លោកប៉ាបាននាំគ្នាចូលរណ្ដៅត្រងសេ ហើយបាញ់តំរង់ឆ្ពោះទៅសត្រូវ គឺបាញ់រហូតទាល់តែអស់គ្រាប់ លោកក៏លូនចេញទៅយកកគ្រាប់ដែលនៅបន្ទាយ ។ពេលយកគ្រាប់បានហើយក៏ស្រាប់តែ ពួកវៀតកុងបាញ់តបតមកវិញដោយគ្រាប់ធ្លាក់មកប្រសាចដូចទឹកភ្លៀងធ្លាក់ លោកប៉ាក៏មិនអាចវិលរណ្ដៅត្រង់សេវិញបាន ហើយលោកត្រូវសំងំពួនរហូតទាល់តែឈប់ឮសូរគ្រាប់កាំភ្លើងបាញ់ ហើយក៏វិលត្រលប់មករណ្ដៅត្រង់សេរបស់ខ្លួនវិញ ក៏បានកូនទាហានម្នាក់ដែលជ្រកក្នុងរណ្ដោះត្រង់សេជាមួយលោកប៉ា ត្រូវរបួសធ្ងន់គឺដាច់ភ្លៅម្ខាងហើយក៏ចាត់ការអោយនំាអ្នករបួសដែលមានទាំងប៉ុន្មានទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។

ក្នុងសម័យប៉ុល ពត(សម័យខ្មែរក្រហម) លោកប៉ាក៏បាននាំគ្រួសារមករស់នៅឯស្រុកកំណើតរបស់លោកប៉ាក្នុងខេត្តព្រៃវែង។បន្ទាប់ពីសម័យប៉ុល ពតវិនាស់ទៅ លោកប៉ាក៏បាននាំគ្រួសារត្រឡប់ទៅរស់នៅឯទីក្រុងភ្នំពេញវិញដោយប្រកបរបរលក់ដូរនៅផ្សារទួល ទំពូង រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៨៥ទើបនាំគ្នារត់ភៀសខ្លួនទៅប្រទេសថៃដោយស្នាក់នៅក្នុងជំរំខៅអីដាងអស់រយៈពេលជិត៤ឆ្នាំហើយក៏បានមកដល់ជំរំឈុនប៊ូរីហើយស្នាក់នៅទីនោះអស់រយៈពេលជាងកន្លះឆ្នាំ ទើបបានចាកចេញមកដល់ប្រទេសកាណាដានៅថ្ងៃទី១៩ឧសភា១៩៨៩។

ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩៩០-២០០០ លោកប៉ាបានធ្វើការនៅរោងចក្រក្រដាស់មួយអស់រយៈពេលត្រឹម២ឬ៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះហើយក៏បានចូលនិវត្តន៌ក្នុងឆ្នាំ២០០៣។

លុះដល់ឆ្នាំ២០០៧ លោកប៉ាក៏មានជម្ងឺដុះសាច់ក្នុងខួរក្បាលហើយទទួលការវះកាត់យកសាច់ដុះចេញក្នុងឆ្នាំ២០០៨។បន្ទាប់មកទៀត លោកប៉ាបានទទួលការព្យាបាលជាបន្តបន្ទាប់ចំនួន៣ដងដោយកាំរស្មីLaser។មិនយូរប៉ុន្មាន ជម្ងឺផ្សេងៗទៀតក៏បានមកបៀតបៀនដែរដូចជាជម្ងឺលើសឈាមជាដើមរហូតធ្វើអោយលោកប៉ាថមថយកម្លាំងបន្តិចម្ដងៗ។លុះដល់ពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ២០២៣នេះ លោកប៉ាក៏ធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ធ្ងរហើយក៏ចេញចូលមន្ទីរទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យSanta Cabriniរហូតដល់យប់ថ្ងៃអង្គារទី១៩ធ្នូរ២០២៣ លោកប៉ាក៏ទទួលមរណភាពទៅ។

លោក ប៉ា កូនចៅទាំងអស់សូមអរគុណលោកប៉ានិងអ្នកម៉ាក់ដែលបានបង្កើតនិងចិញ្ចឹមថែរក្សាកូនចៅតាំងពីដើមរហូតមក។កូនចៅទាំងអស់សូមជូនកុសលពរដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់លោកប៉ាបានដល់សុគតិភពកុំឃ្លៀងឃ្លាតឡើយ

I asked questions to Time and Space(20)

In the chapter 9,Stephen Hawking advanced the idea that the condition ”no edge” and the weak anthropic principle can explain together why the three arrows point in the same direction.The psychological arrow is determined by the thermodynamic arrow.These two arrows point necessarily in the same direction so that the conditions be acceptable for the development of the intelligent beings who can ask the question : why the disorder grows in the same direction of that which the universe dilates?

For the second principle of thermodynamic arrow,there are always more disordered states than the ordered states.For example,consider the pieces of a puzzle in a box : there is only one arrangement for which the pieces will form a complete picture.On the other side, there are a very large number of arrangements in which the pieces of puzzle can be in disorder and represent nothing.

And this universe is believed by scientists to be in expansion because the american astronomer Edwin Hubble discovered that the more galaxies are distant and pale, the more galaxies move away from us.But in this situation,Stepehn Hawking considered that our universe is in disorder while expanding,just as a water glass fallen from the table and was broken into pieces going in all directions.

We are in the time of disorder(expansion),but if we are in the time of contraction,we can see the pieces of water glass coming back together to form a water glass as it was before being fallen and broken.

I asked questions to Time and Space(19)

Oh! Time,people don’t really understand about you.People have different points of view about you.Some people have said that you are just an illusion and some others even said that you don’t exist because they claimed that the past,the present and the future don’t exist : everything happens simultaneously..But people still accept the past,the present and the future as the all three parts of you.

Oh! Time,what are you? and where are you flying to?

oh! Time! Stephen W. Hawking,the famous English cosmologist and one of the most brilliant physicists of our time, had written a book about you: A brief history of time (216 pages).I bought it about 20 years ago and have read it several times.It is very interesting: he talked about the origine of the Universe,God,..black holes,space and time.In the chapter 9,he wrote about the arrow of time.

Do you have an arrow? where have you pointed it to? no,sorry you have no arrow,you are not arrow.But he just thought you are going toward the future and cannot make an U-turn because you are going straitght to the future and do not even rotate just as in the clock or watch.Your direction is the forward journey ,not the backward journey,as we all knew.But where does the difference between the past and the future come from?

However,he said that the laws of physics do not distinguish between the past and the future.He also thought that the time has at least three arrows: the thermodynamic arrow which is the direction of the disorder that is growing ,then the psychologic arrow which is the direction we feel the flowing of the time in which we remember the past,not the future,and the cosmologic arrow that is the direction in which the universe is expanding rather than contracting.

I asked questions to Time and Space(18)

Oh!Time,when I said that you are omnipresent,this means that you are not only in the clock and watch,but in everything:living and non-living things,for example in a rock,a tree,in an animal and a human.You pervade everything without exception.Your presence in them tell me about their age which is the past continuing through the present to the future.And there is something that is much amazing: for each kind of animals(humans included),lifespan is different.For example a dog can live up to about 13 or 15 years old and for a cat,its lifespan is about 12 to 18 years. And for an housefly,its lifespan is 28 days,for a mosquito,the male can live up to 10 days,and the female can live between 42 and 56 days.And human lifespan is between 80 and 100 years in general.The lifespans are already determined ahead for each kind of animals.As human,we cannot expect to live beyond human lifespan.But it seems probably that animal lifespan evolved in the history.For example,Adam,in the bible who was created by God had lived for 930 years and his son,Seth, whom he had at age of 130 years old, had lived until 912 years old.This is from the beginning of the world creation in which all humans had a much longer lifespan.And since Adam was chased out of the garden of Eden,human lifespan evolved and today humans can expect to live up to about 100 years only.If Adam did not disobeyed God, he could live eternally in the Garden of Eden.Here is the reason why human lifespan is fixed up to 120 years in the bible:When humans began to multiply on the surface of the earth and daughters were born,the sons of God saw that the daughters of men were beautiful and they took them as wives among which they chose.Then the Lord said : My spirit will not always contend with man, for man is only flesh. He will live 120 years.

There were giants on the earth at that time. This was also the case after the sons of God united themselves to the daughters of men and they bore them children.They were the famous heroes of antiquity.The Lord saw that men were committing much evil on earth and that all the thoughts of their hearts were constantly directed towards evil.The Lord says : I will destroy from the surface of the earth the men whom I have created, from man to cattle, to reptiles and to birds, because I regret having made them.Then the story of Noah’s adventure began.The Lord said to Noah: The end of all men is decided before me, because they have filled the earth with violence. I will destroy them with the earth.

I asked questions to Time and Space(17)

Although I don’t really know what or who you are,oh,Time,but many people see in you as an entity having a power on all beings such as humans because you often give them an opportunity or a luck in their life.But some other people rather than asking for your help,they ask for help from the the sky and the earth that they consider as entiies having surnatural power.The lovers often asked the earth and sky to be witness of their love.This is because people think you are not kind to them and sometimes because of you,they have short life such a thai proverb saying as the following :

อย่าให้เวลามากำหนดชีวิตของคุณ(Don’t let the time determine your life).At this point,I consider you as an amazing entity with surnatural power as same as gods.Furthermore,you have many virtues and kindness toward all beings on earth.But at one point,without you,they will be frozen!

I asked questions to Time and Space(16)

Oh!Time do you dwell in the watch and clock? People can change you twice a year.But you and Space are omnipresent! I mean you are not confined in the watch or clock but you are present everywhere in the Universe!

Time change today12 march 2023 at 2:00AM(setting one hour forward now and in november backward in our watch or clock) in all Canadian provinces ,except the province Saskatchewan and the territory Yukon because people living there don’t like the time change.Personally,I don’t like the time change,it’s annoying though it may be an advantage economically or politcally.In the the world,the time change affect only 1.6 billions of population; the rest(about 6.4billions) do not get affected.

Why is there time change ?The Canada pratice this since world war I and it seems to have an advantage when seeing that the Germany

do this to get more productions for its ambitions to become the world superpower.

But today,many people see the time change as annoying or as a trouble affecting their daily activities or their health.

As more and more people see this time change as annoying,a U.S bill was first proposed in 2018 but failed to get through both chambers of Congress and then last March it installed in the House without a vote.

U.S. Sen. Marco Rubio last week reintroduced the Sunshine Protection Act that would allow states to make daylight time permanent.

If passed, the law would have knock-on effects across Canada with provinces including British Columbia and Ontario waiting on neighbouring U.S. states to ditch the time change before they do so too.

University of British Columbia business professor Werner Antweiler says the latest version of the bill has bipartisan backing and if it passes, B.C.’s time change at 2 a.m. Sunday morning may be its last.

I asked questions to Time and Space(15)

Some people used to ask me :do you have time?They wanted to know what time it is or do I have a watch?If I say yes,they will ask :what time is it?But sometimes, they asked the question : do you have time? just to know if you have free time? so that you can do something for them.

Oh Time!,people can have you in a watch or in a pocket like money:they even said in a proverb that « time is the money ».

But I feel you are nowhere : I don’t really see you, I don’t really feel you,I don’t really smell you, I don’t really hear you.However,do you exist?If so,where are you?If Space is always with you,and Space is omnipresent,you are also omnipresent.Anyway,how do I know you exist?

Plato said that you are the number of movement of an object: the fact that the earth is rotating around itself for 1 round,we call it a day,and around the sun for 1 round,we call it a year.This is you. you were divided into seconds,minutes,hours,days,weeks,months,years,decades,centuries and milleniums.So if all the objects in the Universe have no movement,that means you do not exist!

I asked questions to the Time and Space(14)

Oh!Time,I am not sure about your existence.But I am neither sure about your non-existence.Does this mean I am not sure about the existence of Space also?How come scientists talked about the traveling in the Time ,but not in the Space? besides, they said that both of you are inseparable?They even believed that it is possible to go to the past or to go to the future? Is that possible,oh!Time and Space?

That is an amazing idea,but more and more people believe it is possible and scientists have even imagined of creating a spaceship to travel in the Time to go back to the past or to the future.I cannot imagine how this idea should be possible.At that point,I wonder if you exist.

Oh! Time, you go around and around: starting from Monday to Tuesday…Friday,Saturday,Sunday and then came back to Monday which continues…and then goes to Friday,Saturday,Sunday again…again endlessly .That is for what purpose?Is this world strange to me while I asked you all these questions?

If both of you do not exist,where can be everything in the Universe?But is that you,the origin or the parents of everything?though you are not the creator.But the creator was believed by people to be the Supreme Being or God.And God has no origin nor end because God is not relative to Time and Space.