ការស្ទង់់មតិមួយអំពីន័យថាស្នេហា

តាមការអង្កេតរបស់់សាស្រ្តាចារ្យអីតាល៉ី ម្នាក់់ឈ្មោះ Francesco Alberoni
បានអោយដឹងថាស្នេហា មិនមែនសំរាប់់តែមនុស្សពេញវ័យនោះទេ….
ក្មេងៗជំទង់់ក៏ដូចជាកូនក្មេងអាយុតូចអាចមានសេចក្ដីស្នេហាដែរ
(ឧ.ស្រលាញ់់ស្និទ្ធនឹងម្ដាយឬឪពុក)..តែដោយសារថាស្នេហាវ័យក្មេង
តូចវាមិនសំដៅជាក់់លាក់់ទៅលើផ្លូវភេទប៉ុន្មាននោះទើបបែរជាគេមិន
សូវចាប់់អារម្មណ៏ ហើយបែរជាប្រហែលគិតថាក្មេងមិនចេះស្នេហា ..
ចេះតែស្រលាញ់់។ប៉ុន្តែមិនអញ្ចឹងឯណា ក្មេងជំទង់់ក្ដី ក្មេងតូចក្ដី អាចមាន
ស្នេហាដូចមនុស្សពេញវ័យដែរ,ចេះមានការឈឺចាប់់ដែរហើយក៏ចេះកើត
ទុក្ខដែរតើ …ដែលទាំងនេះសបង្ហាញអោយយើងដឹងប្រាកដថាស្នេហា
មិនមានវ័យ មិនមានវណ្ណៈហើយក៏មិនមានជាតិសាសន៍ដែរ(ចាស់់កោងខ្នង
ក៏នៅតែមានស្នេហា ,ឧ.តាជូជក់់។គ្មានវណ្ណៈ,ឩ.អធិរាជជប៉ុន,ព្រះបាទ
នរោត្តម សីហនុ,សម្ដេចក្រុមព្រះនរោត្តម​ រណឫទ្ធិរៀបអភិសេកជាមួយ
រាស្រ្តសាមញ្ញ ,ជនជាតិស្បែកខ្មៅស្នេហានឹងជនជាតិស្បែកស)។លោក សាស្រ្តាចារ្យបានប្រាប់់ថាជាធម្មតាគេមិនដែលភ្លេចស្នេហាលើកដំបូងឡើយ។
តាមការអង្កេតរបស់់លោក…នៅមានការច្រឡំបល់់នឹងគ្នារវាងមិត្តភាព និងស្នេហា ។
គេត្រូវបែងចែងអោយច្បាស់់ថា តើមិត្តភាពជាអ្វី?ហើយស្នេហាជាអ្វី?
ក្នុងទំនាក់់ទំនងទាំងពីរនេះ ពិតជាមានសេចក្ដីស្រលាញ់់ ពិតជាមាន
សេចក្ដីទុកចិត្តគ្នា សេចក្ដីយកអាសារគ្នា សេចក្ដីស្មោះត្រង់់នឹងគ្នា…
ប៉ុន្តែមិត្តភាពមិនមែនស្នេហា ហើយស្នេហាមិនមែនមិត្តភាព។
មិត្តភាពគឺទាមទារការស្រលាញ់់គ្នាទៅវិញទៅមក។រីឯស្នេហាមិនអញ្ចឹងទេ..
សេចក្ដីស្នេហាចំពោះនរណាម្នាក់់ទោះជាមិនបានទទួលនូវសេចក្ដី
ស្នេហាតបវិញ ក៏គេនៅតែអាចស្នេហាបានដែរ ។ទោះបីយ៉ាងណា
ស្នេហាភាគច្រើនបានឆ្លងកាត់់មិត្តភាពប៉ុន្តែតាមគោលការណ៍ ស្នេហា
មិនចាំបាច់់ឆ្លងកាត់់មិត្តភាពនោះទេ..ព្រោះថា ស្នេហាពិតជាដូច
coup de foudre គឺរន្ទៈបាញ់់ មានន័យថាមិនបានគិតទុកមុន ឬដោយចៃដន្យ
ឬក៏ថាស្នេហាដូចជាចៃដន្យតែម្ដង ..ដូច្នេះមិនបានត្រូវការមិត្តភាពអី
នោះឡើយ ដោយសារថា ស្នេហាមិនចាំបាច់់ត្រូវការស្រលាញ់់គ្នាទៅវិញ
ទៅមកដូចមិត្តភាពឡើយ។ដូច្នេះហើយបានជាគេអាចស្នេហា ឬលង់់
ក្នុងស្នេហានឹងនរណាម្នាក់់បានដោយគេម្នាក់នេះមិនដឹងខ្លួនឬថែមទាំងព្រងើយ
ហើយក៏មិនចំាបាច់់ទាមទារមកវិញនូវសេចក្ដិស្នេហាក៏បាន..ប៉ុន្តែជាធម្មតា
ស្នេហាពិត គឺការស្រលាញ់់ដែលនឹងទទួលការស្រលាញ់់តបវិញពុំខាន។
ម្យ៉ាងទៀតស្នេហមានន័យថាស្រលាញ់់ទាំងក្នុងទុក្ខទាំងក្នុងសប្បាយ, មិនចេះជិនណាយហើយអ្វីដែលសំខាន់់ជាងគេគឺការរួមរស់់នៅជាមួយ
គ្នាទោះក្នុងភាពមានក្រយ៉ាងណាក្ដី ក៏ស្នេហាចេះមានអំណត់់ ចេះអត់់ធន់់
ព្រោះស្នេហាត្រូវការបង្រួបបង្រួមមនុស្សស្រីនិងប្រុសទាំងពីរនាក់់អោយជួបជុំគ្នា។
រីឯមិត្តភាពវិញខ្លាចណាស់់ទុក្ខ ហើយខំគេចទុក្ខតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន
ព្រោះមិត្តភាពកើតឡើងជាទូទៅដើម្បីការសប្បាយ ការកែកំសាន្ត
ការជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ការបំបាត់់ការអផ្សុកនៃជីវិតរាល់់ថ្ងៃ,
ការទាញប្រយោជន៏គ្នាទៅវិញទៅមក។ប៉ុន្តែមិនមែនចាំបាច់់ដើម្បីតស៊ូ
រួមរស់់ជុំគ្នា..ព្រោះថាមិត្តអាចបែកគ្នាដោយគ្មានការមិនសុខចិត្តដាច់់ខាត
ខុសពីសេចក្ដីស្នេហាដែលនឹងកើតទុក្ខធំមិនធម្មតា ពេលបែកគ្នា
ខុសពីមិត្តដែលគ្រាន់់តែនឹកគិត មានទឹកភ្នែក ប៉ុន្តែមិននាំអោយ
កើតទុក្ខគ្រាំគ្រាមួយជីវិត ឬការសំរេចចិត្តធ្វើអត្តឃាតដូចក្នុង
វិបត្តិស្នេហាឡើយ ។

ខាងក្រោមនេះ ជាតារាងលទ្ធផលនៃការស្ទង់់មតិមួយអំពីថា
តើកើតក្ដីស្នេហា ជាអ្វី?នៅក្នុងសាលាបឋមសិក្សាមួយដែលលោក
Franceso Alberoni​ប្រមូលបាន៖

_នឹកគិតដល់់គ្នាពេលឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នា , ប្រុស ៨៦%យល់់ឃើញចឹង,
ស្រី៨៣%យល់់ឃើញចឹង។
_ប្រាថ្នានៅជុំគ្នា,ប្រុស៧៨ % —–, ស្រី៧៧%—-
_ស្រលាញ់់ជាងគេ ប្រុស៧៣ %—- . ស្រី៦៧%—-
_ភក្ដីភាព ប្រុស៧០%—- , ស្រី៦៩%—-
_បេះដូងដើរខុសចង្វាក់់ ប្រុស៦១ % —- ,ស្រី៥៣%—-
_ជាមិត្តល្អបំផុតប្រុស៣៣ %—- , ស្រី២៩%—–
_ទុកចិត្តគ្នា ប្រុស៣៣%—- , ស្រី៣៩%—-

តាមពិតទៅ លទ្ធផលនៃការអង្កេតខាងលើ ដូចមិនផ្ដល់់និយមន័យច្បាស់
អំពីអ្វីថាជាសេចក្ដីស្នេហាទេ..វាគ្រាន់់តែជាយោបល់់ថា ពេលកើត
សេចក្ដីស្នេហា តើចិត្តយើងវាយ៉ាងម៉េច? គិតឃើញយ៉ាងម៉េច
ចំពោះមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់់?មានអ្វីសំខាន់់សំរាប់់សេចក្ដីស្នេហា?
មើលទៅវាគ្រាន់់តែជារោគសញ្ញានៃសេចក្ដីស្នេហា ។ចង់់ដឹងថាសេចក្ដី
ស្នេហាជាអ្វី?មនុស្សមិនតិចទេ ដែលសួរសំណួរនេះ..តែចំលើយមានផ្សេងៗគ្នា
ច្រើន។មើលទៅហាក់់ដូចគ្រប់់គ្នាមិនដឹងមិនយល់់ថាស្នេហាជាអ្វី?
គេអាចដឹងពីរោគសញ្ញានៃសេចក្ដីស្នេហា  តែកំរដឹងថាវាជាអ្វី។
ហេតុនេះបានជាចេះតែមានមនុស្សជាច្រើនបានសួរសំណួរខាងលើ
មិនចេះចប់់មិនចេះហើយ ព្រោះស្នេហាមានឥទ្ធិពលណាស់់
លើជីវិតមនុស្សលោកម្នាក់់ៗ របៀបមើលទៅ បំណងធំនៃជីវិតគឺ
សេចក្ដីសុខសាន្ត ..ព្រោះជោគជ័យនៃការសិក្សា  និងការងារ
ផ្ដល់់កិត្តិយស លើកកំពស់់ជីវិតមនុស្សម្នាក់់ៗបាន ,អោយមនុស្សម្នាក់់ៗ
មានសុភមង្គលបានតែមិនមែនដោយមិនត្រូវការស្នេហានោះឡើយ។
ចំពោះសេចក្ដីស្នេហា ,គេមើលទៅដូចជាផ្កាក្រពុំ មិនទាន់់រីក…
ហើយពេលណារីក គឺដល់់ពេលអាពាហ៏ពិពាហ៏ដែលមានន៏យថា
ដល់់ពេលស្វាមីភរិយានៃអាពាហ៏ពពាហ៏ថ្មីថ្មោងស្រូបក្លិនគ្នា
ទៅវិញទៅមក ។តែក៏មានអ្នកខ្លះគិតថា បុប្ផារីកក្រអូប គឺនារី
ឯបុរសគឺកន្លង់់ដែលស្រង់់ក្លិនបុប្ផា ហើយមិនយូរប៉ុន្មាន
នឹងអស់់ក្លិន ដល់់ពេលមួយដែលគេហៅថាមានកូនចៅ។
តើចឹងមែនទេ?តើអស់់សេចក្ដីស្នេហាឬ ក្រោយអាពាហ៏ពិពាហ៏ ?
ជាពិសេសក្រោយពេលមានកូនចៅ? អ្នកខ្លះថា មិនទាំង
ដល់់មានកូនចៅផង…ក្រោយអាពាហ៏ពិពាហ៏តែមួយរយៈពេលខ្លី..
ដូចជាអស់់សេចក្ដីស្នេហាផ្អែមល្ហែម អូនបង ..រហូត
ដល់់ហៅគ្នាទៅវិញទៅមកថា តា យាយ  ហើយយូរៗទៅ រហូតដល់់ថា
តាកញ្ចាស់់យាយកញ្ចាស់់ទៅវិញទៅមកពេលខឹងសប្បាដាក់់គ្នា។
ដូច្នេះហើយបានជាមាន អ្នកនិពន្ធបារាំងម្នាក់់ឈ្មោះ Chamfort
បាននិយាយថាអាពាហ៍ពិពាហ៍គឺជារណ្ដៅកប់់ខ្មោចស្នេហា។
តើការនិយាយនេះពិតជាត្រឹមត្រូវដែរឬទេ? ក្នុងរឿងទុំទាវ,
ទាវនៅតែស្រលាញ់់ទុំ យ៉ាងប្ដូរផ្ដាច់់ ទោះក្រោយអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្ដី
រហូតដល់់ពេលស្វាមីត្រូវគេសំលាប់់ ធ្វើអត្តឃាតទៀត។
ចឹងសូមនិយាយថាស្នេហា មិនមានវ័យ ហើយមិនមានវណ្ណៈ
ហើយមិនចេះស្គាល់់ពេលវេលាឡើយ មានន័យថា ស្នេហាទោះជា
មុនឬក្រោយអាពាហ៍ពិពាហ៍ក៏នៅតែហៅថាស្នេហា។ដូចអ្នកខ្លះបាន
អោយពរគូស្វាមីខ្លះថា សូមអោយស្រលាញ់់គ្នាដល់់ចាស់់ព្រេងចាស់់ព្រឹទ្ធ!